Растаниҳои бисёрсолаи ороишӣ барои боғи

Бисёр соҳибони заминҳои кӯҳистонӣ на фақат барои боғ, инчунин барои боғи худ ғамхорӣ мекунанд. Он ҷо вуҷуд дорад, ки дарахтони мевадиҳанда ва буттамева парвариш карда мешаванд, ки баъзан ҳосили хуби меваҳои муфид ва буттамева меоранд. Аммо мутахассисони ҳақиқии гулхона дар боғҳои худ ва ороишоти ороишӣ, ки танҳо барои ороиши он пешбинӣ шудаанд, доранд.

Растаниҳои ороишӣ барои боғ метавонанд танҳо ва бисёрсола бошанд. Дар аввал чашм бо гули дурахшон ё гиёҳҳои ороишӣ дар давоми як мавсим, аммо дертар дар боғи калонсолон ба воя мерасанд, онҳо ба сардиҳо тоб меоранд ва одатан ороиши тамоми фасли солро нигоҳ медоранд. Аксари онҳо ғамхории мураккабро талаб намекунанд, вале дар айни замон ҳар як шароит ва хусусиятҳои худро дорад.

Растаниҳои бисёрсола ороишӣ

Дар маъмултарин дар боғҳо чунин дарахтони ороишӣ мавҷуданд: