Ниёзҳои рӯҳонӣ

Ниёзҳои рӯҳонӣ қисми зарурии ҳаёти шахсӣ, дар баробари эҳтиёҷоти ҷисмонӣ мебошанд. Қонеъ гардонидани эҳтиёҷоти рӯҳонӣ худидоракунӣ, фаъолияти эҷодӣ, истифодаи қобилияти шахсӣ ва қонеъ кардани он аз он иборат аст.

Ниёзҳои рӯҳии инсон

Барои беҳтар фаҳмидани мафҳум худи, биёед ба таҳаввулоти олимони шинохта А.Г. Zdravomyslov, ки се ҷанбаи муҳимро муайян кардааст:

Ниёзҳои рӯҳии шахсе, ки ин аст, дардоварии дохилӣ барои эҷодкор, барои зебо, барои муошират. Ин як қисми ҳаёти ҳаёти шахсест, ки дар он ӯ эҳсосоти худро, таҳлили зебоиро таҳаммул мекунад.

Ниёзҳои моддӣ ва маънавӣ: фарқиятҳо

Барои фарқ кардани эҳтиёҷоти рӯҳонӣ аз эҳтиёҷоти моддӣ, барои муайян кардани он, ки чунин хусусият дар ин хусусият хос аст:

Ниёзҳои рӯҳӣ нишон медиҳанд, ки ҷониби он одаме, ки офаридааст, барои он ки худкушӣ аз фоида мебошад.

Ниёзҳои рӯҳонӣ ва намудҳои онҳо

Дар бораи таснифи муфассали ниёзҳои рӯҳонӣ вуҷуд дорад. Инҳо дохил мешаванд:

Беҳтар гардидани шахс дар ин соҳаҳо, аз баланд бардоштани дараҷаи принсипҳои маънавӣ ва маънавӣ, баландтар аз он аст.