Ҷашни фароғат

Яке аз дувоздаҳ ҳафт динҳои ҳиҷобпӯшӣ - Баҳриддин. Таърихи рӯзи ҷашни Истиқлол то Масеҳ 9 моҳ аст. Рӯзи 7-уми апрели соли ҷашнвораи Благове дар пролетарий ҷашн гирифта мешавад.

Бечорагӣ хушхабар аст

Ин рӯз хушхабарро оиди таваллуди ояндаи Писари Худо номбар мекунад, ки дар он Микоили муқаддаси Мовароуннаҳр Микоили муқаддасро меноманд. Ин воқеа дар Инҷил нишон дода шудааст. Таърихи дақиқаи иди Фатир муқаррар карда нашудааст, гузориш дода мешавад, ки дар 560 шоҳ Кастинистӣ ба санаи 7-уми апрел дар тарзи мо нишон дода шудааст. Нишонҳои аввалин бо маросими Благовео ба асри V тақсим карда мешаванд. Номи ин ҷашни маънавии асосии чорабинии ҷашнвора мебошад.

То ба синни чордаҳсола, Марям дар маъбади Ерусалим таваллуд ёфт ва баъд аз оиладор шуданаш ба хона баргашт. Аммо ӯ ният дошт, ки ҳамеша абадӣ бимонад. Пас, коҳинони маъбад ӯро ба синни 80-солагӣ ба Юсуф бурданд, то ки бо Вируси биҳишт нигоҳубин кунад.

Дар хонаи пиронсол Юсуф, вақте ки дар маъбад пеш аз марги Марям ҳасад бурд, ҳаёташро тоза кард. Ҳангоми хондани китоби Навиштаи Муқаддас, Габриэл Мелхелл ба вай зоҳир шуд ва бо Марям хушнуд шуд, ки ӯ файзи махсус гирифтааст ва Модараш Писари Худо мегардад. Ваҳй хушбахт аст, ки иродаи Худоро ба таври писандида қабул мекунад. Ин ҳамон издивоҷи Баҳриддин аст. Ин ҳодиса мафҳуми мӯъҷизаи Исои Масеҳро зери таъсири Рӯҳи Муқаддас қайд мекунад. Ҳамин тавр, Писари Худо низ Писари Одам мегардад. Марги Ваҳй алоқаи байни Худо ва одамонро қайд мекунад. Ин рӯз оғози наҷоти мост.

Рӯзи ҷашни фархунда барои масеҳиёни православӣ аҳамияти махсус дорад. Бо паёми Марям дар бораи намуди зоҳирии Наҷотдиҳанда, Ҳикояи Инҷил дар бораи омадани Худованди мо Исои Масеҳ сар мешавад. Он гоҳ Падари ҷовидон, васвасаҳо дар биёбон, шифоёбӣ, Сипас охирин, Киштӣ ва Қиёмат хоҳад буд. Дар ин ҷашн, имондорони православӣ ҳатто иҷозат додаанд, ки Лентуси сустро заиф созанд ва ба хӯрдани шароб ва моҳӣ иҷозат диҳанд.

Бунёди байни православии православӣ рӯзи ҷашни дӯстона гардид. Ва аввали офтоб баҳри оғози баҳор ва тӯҳфаи бузурги Писар - эҳёи Масеҳ. Рӯзи Баҳриддин дар таърихи Баҳриддин аст, ки решакан ба осмон, ҳамчун рамзи интишори гарм ва хушхабар ба одамон аз Рӯҳулқудс аст.