Рӯзи байналмилалии тестӣ

Гарчанде, ки дар ҷаҳони муосир тамоюл ба ҷаҳонишавӣ вуҷуд дорад, аммо мушкилоти бетаҷрибагӣ ҳанӯз ҳам хеле заиф аст. Ҳолатҳое, ки вайрон кардани ҳуқуқҳои инсон вобаста ба муносибати нажодӣ, миллӣ ё динӣ, инчунин зарурати диққати онҳоро ба онҳо ташкил медиҳанд, ташкили Рӯзи байналхалқии гуманитарӣ манъ аст.

Сабаби таъсиси Рӯзи Истиқлолият

Ҷаҳони муосир ҳама гуна мушкилоти беэътиноӣ барои як ё як сабабе нест. Гарчанде, ки илм муддати тӯлонӣ муқаррар карда буд, ки ҳамаи расонаҳо ва миллатҳо дар рушди рӯҳӣ ва ҷисмонӣ ва дараҷаи мухталиф аз меъёр зиёданд, нишондиҳандаҳо танҳо дар сатҳи шахсони алоҳида нишон дода шудаанд, ҳол он ки шумораи зиёди ҳолатҳои муқовимат ва экстремизм дар робита бо миллати ё мусобиқа. Ҳамчунин шумораи зиёди муноқишаҳо дар асоси таҳқиромези динӣ вуҷуд доранд, ки баъзеҳо ҳатто ба муқобилаҳои мусаллаҳона ба воя мерасанд. Ва ин ба вуҷуди он аст, ки аксарияти динҳои паҳнгашта дар ҷаҳон ба мулоҳизот ва меҳрубонӣ ба ҳамсоягон, аз он ҷумла намояндаи имони дигар таълим медиҳанд. Ҳамаи ин сабабҳо ба таъсиси як санаи мушаххас, ки дар он ба масъалаҳои таҳаммулпазирӣ диққати махсус дода мешавад.

Рӯзи таҳаммулпазирӣ ва таҳаммулпазирӣ

Ин рӯз ҳар сол 16 - уми ноябр таҷлил мегардад. Интихоби ин санаи таърихӣ дар он аст, ки он рӯз дар соли 1995, ки Эъломияи принсипҳои ташвиқот қабул карда шуд, ки аз ҷониби давлатҳои аъзои ЮНЕСКО ба имзо расидааст. Баъд аз як сол, роҳбари Созмони Милали Муттаҳид аъзоёни худро даъват намуд, ки ниятҳои некро барои таъсис додани таҳаммулпазирӣ ва таҳаммулпазирӣ даъват кунанд дар тамоми ҷаҳон ва бо қарори он санаи 16-уми ноябри соли ҷорӣ ҳамчун Рӯзи байналмилалии таҳаммул эълом шуд.

Дар ин рӯз дар мамлакатҳои гуногуни ҷаҳон чорабиниҳои гуногун, ки ба таҳияи таҳаммулпазирӣ нисбат ба одамоне, ки бо рангҳои гуногуни пӯст, миллат, дин, фарҳанг табдил шудаанд, вуҷуд доранд. Акнун ҷаҳониён бисёр гуногунҷабҳа мегарданд, ва мушкилоти шахсияти шахсияти шахсӣ аз ҳарвақта зиёдтар аст. Барои фаҳмидани тафовутҳои шахсии дигарон зарур аст, аммо он аст, ки ба хоҳиши шахси дигар барои интихоби худ ва қобилияти тарҷума кардани он арзишҳое, ки ба ӯ наздиктаранд, агар ин дар шароитҳои ҳамбастагии мусулмонӣ рух медиҳад, аҳамият дорад.